Dit bericht is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen

Robert Greenberger

door Robert Greenberger

Masters van Spaanse stripboekkunst

Als ik hier niet nostalgisch over grafische romans was, doe ik wat schrijven en wat bewerken. Een van mijn huidige redactionele projecten is Dynamite’s komende Masters of Spaanse stripboekkunst, geschreven door David Roach. Roach, een Britse kunstenaar die werk heeft in 2000 AD en verschillende DC Comics -projecten, is nogal de historicus geworden met zijn eerdere werken over Art of Vampirella en de kunst van Jose Gonzalez. Hier pakt hij de volledige geschiedenis van de Spaanse school van stripkunstenaars aan, inclusief hun explosieve aankomst in de Amerikaanse strips in de jaren zeventig. Het is een geweldig uitziend boek en ik heb plezier genoten in het bewerken van hoeveel ik heb geleerd van Roach over deze kunst van de kunst.

“Het is een vreemde dwang die ik heb!” Roach legde uit over zijn onderzoeksprojecten. “Ik denk dat het gedeeltelijk voortkomt uit mijn verzamelen in dat als ik iets tegenkom dat me interesseert – een kunstenaar bijvoorbeeld – ik heb de neiging om alles te vinden wat ze ooit hebben gedaan, wat op zijn beurt ertoe heeft geleid dat ik bijna elke Britten catalogiseert Strip ooit gepubliceerd en ook veel Amerikanen. Dus in de loop der jaren heb ik deze enorme kennis van strips en kunst verzameld, wat aangeeft dat ik kan overwegen om zoiets als meesters van Spaanse stripboekkunst samen te stellen zonder tientallen jaren onderzoek te hoeven doen, omdat ik het al heb gedaan. Ik ben dol op de uitdaging om een ​​boek helemaal opnieuw samen te stellen, om de inhoud ervan op te stellen en de zoektocht naar verborgen schatten, zijn deelpuzzel, gedeeltelijke schattenjacht. Er is ook een aspect van het gevoel dat ik weet over al deze obscure dingen waarvan ik denk dat mensen graag zouden houden als ze ze ooit tegenkwamen. Het is alsof ik een keeper van geheimen ben die ik sterf voor andere mensen om te leren. ”

Kunst van Longaron

Wat we in het boek leren, is hoe cruciaal het was voor deze mannen om hun vaardigheden door de jaren heen aan te scherpen, niet alleen in Spanje, maar in heel Europa, met name in de wekelijkse Britse strips. Je kunt ervan genieten groeien en uitblinken, experimenteren en werken in verschillende stijlen op basis van het genre.

“Ik denk dat het voor mij een combinatie is van uitzonderlijk tekenvermogen, samen met een smaak voor decoratie, voor rendering, tonen en experimenten. Zoals elke persoon die het boek krijgt, zal zien dat er een aantal uitzonderlijk diverse stijlen zijn en elk iets speciaals te bieden heeft aan de kijker, ‘voegde Roach eraan toe.

Kunst door Garcia

“Spaanse strips betaalden heel slecht, dus voor veel kunstenaars was de noodzaak achter hun werk om het zo snel mogelijk uit te zoeken in kopen om de kost te verdienen. Het is echt een beetje een mysterie, hoe zo veel zo goed kan trekken, op een manier dat de kunst er gewoon uit lijkt te stromen. Kunstenaars zoals Jose Ortiz, Victor de La Fuente en de gebroeders Romero waren gewoon fenomenaal snel, maar schijnbaar zonder kwaliteit tegelijkertijd op te offeren. Ik wou dat ik wist hoe ze het deden omdat ik precies het tegenovergestelde ben! ”

Rond 1970 hadden agenten voor de Spaanse kunstenaars betrekking op Amerika en toonden uiteindelijk hun werk aan Jim Warren, die onmiddellijk hun potentieel zagen. Plots vulden Ortiz, Esteban Maroto en vele anderen de pagina’s van griezelig, griezelig en vampirella, die de tijdschriften in een nieuwe look en feel inluiden.

Kunst door verrijken

“Kunstenaars als Pepe Gonzalez, Luis Garcia, Fernando Fernandez, Sanjulian en Enrich hebben bijvoorbeeld zo realistisch getrokken en geschilderd dat het misschien onmogelijk leek om dat niveau voor veel potentiële acolieten te bereiken,” zei Roach van hun impact. “Toen de tijdschriften stopten in 1983, voelde ik me vaak alsof ik de enige fan was die erin geïnteresseerd was. Maar naarmate de tijd is geworden, is het duidelijk geworden dat de duizenden fans die de titels van Warren hebben gekregen, hen absoluut aanbrachten, en nog steeds van de artiesten houden. In Spanje worden natuurlijk veel beschouwd als nationale schatten, maar ik denk dat ze er zelfs nog steeds veel van deze geweldige namen herontdekken. Ik hoop dat dit boek ze echt op de kaart zal zetten. ”

Terwijl veel thuis waren in de zwart -witte tijdschriften van Skywald, Warren en Marvel, haalden weinigen verder dan Maroto in de kleurentitels. “Meestal denk ik dat het komt omdat ze niet geïnteresseerd waren in superhelden, en dat is in toenemende mate waar de kleurenstrips door werden gedomineerd. Veel gepensioneerd of verhuisd naar illustratie of schilderij van beeldende kunst. In tegenstelling tot veel Amerikaanse stripkunstenaars van het tijdperk, bewogen de Spanjaarden altijd heen en weer tussen strips en schilderen en werden veel zeer volleerde galerijartiesten. Het is weer een ongewoon aspect van hun artistieke make -up die hen naast andere landen zet. Het is vermeldenswaard dat de nieuwe generatie Spaanse kunstenaars zoals David Aja en Daniel Acuña nu natuurlijk thuis superhelden zijn en er veel meer Spanjaarden in Amerikaanse strips werken dan ooit, “zei Roach.

Kunst door Pujolar

Fans van het Warren -tijdperk of goede kunst zullen nogal wat leren van de BOOK. “Een van de dingen die ik graag wilde doen, was om te laten werken dat deze artiesten deden voor landen over de hele wereld, dus samen met kunst uit Amerika en Spanje zijn er veel uit Groot -Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Scandinavië en zelfs Australië,” zei Roach. “Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk originele kunst te vinden, dus het boek is bijna als de editie van de Spaanse stripkunst van een kunstenaar, maar voor de fractie van de prijs. Ik wilde de allerbeste Spaanse artiesten opnemen en hun allereerste pagina’s laten zien, samen met uitstekende talenten die maar weinig mensen ooit eerder hebben gezien. ”

Ondanks zijn indexering en diepte van kennis voordat hij in dit boek graaft, heeft hij nog steeds veel geleerd, waarvan een groot deel kwam tijdens het zoeken naar de beste scans of originele kunst om op te nemen in de sectie Expansive Gallery. “Ik heb de wereld doorzocht voor kunstwerken en kom zoveel tegen dat ik gewoon niet wist dat het bestond, vooral in Duitsland. Toen Warren en Skywald onder veel van de kunstenaars gingen, gingen net door in Duitsland, dus kunstenaars als Maroto, Sanjulian, Enric, Fernandez, Penalva en vele anderen hadden deze enorme andere bezetting die kunstwerken produceerde die er precies uitzag als Warren bedekt ver weg in het nieuwe Millennium, ‘legde Roach uit. “Ik denk echter dat het verder gaat dan iets anders, het liet me zien dat zoveel ik denk dat ik weet, er altijd uitstekende nieuwe dingen zijn om te ontdekken. Bij het proberen om kunstwerken uit alle verschillende landen samen te brengen, heeft het de hele carrières geopend waar ik niets van wist en ik denk dat het geschreven deel van het boek (waarvan er nogal wat is) zal komen als een openbaring voor veel lezers. ”

Kunst door SIO

Roach blijft tekenen en heeft zelfs de kans gehad om strips te doen die onlangs in 2000 AD #2000 liepen, maar het onderzoek heeft ook zijn eigen werk beïnvloed. “Als Brit ben ik opgegroeid met Spaanse kunstenaars. In feite omvatte de allereerste strip die ik kreeg – tv -actie – Jose Ortiz en Enrique Badia Romero onder zijn kunstenaars. In mijn vroege jaren had ik betrekking op Amerikaanse kunstenaars ook van Amerikaanse kunstenaars – mensen zoals Neal Adams, Bernie Wrightson, Gil Kane, Russ Heath en zo veel anderen. Warren ontdekken was echter een enorm moment en had zeker een diepe invloed op mij. Ik begon met werken in de strips in de late jaren 80 bij 2000AD, die altijd een mix van Britse en Spaanse artiesten bevatte, dus ik voelde me daar erg thuis. Vooral in mijn rechter Anderson Strips deed ik echt alsof ik voor Warren tekende met veel texturen en overal krabben. Wat kan ik zeggen, ik hou gewoon van deze stijl! ”

Aankoop

Masters van Spaanse stripboekkunst