Review door KC Carlson

In zijn aanvaller stelt DC -president en uitgever Paul Levitz dat er echt geen “DC -kluis” is. Ik smeek beleefd om te verschillen. Hoewel er misschien geen DC-kluis is zoals de legendarische kluis van Scrooge McDuck, of het oorspronkelijke fort van eenzaamheid met zijn kluisachtige deur en gigantische sleutel, is er een echte DC-kluis-en ik heb daar ongeveer 8 jaar gewerkt. Het is het DC -kantoor zelf, momenteel in Midtown Manhattan, gevuld met creatieve, intelligente en goede mensen en met zijn geschiedenis grotendeels te zien in elke gang, elk kantoor en zelfs elke liftbank.

De DC Vault is het verhaal van die kantoren, de mensen die erin hebben gewerkt en het wonderbaarlijke werk dat ze produceerden. Zoals bij elk bedrijfsgeschiedenisboek, ligt de nadruk echter op het bedrijf zelf.

Verschillende artefacten die zijn gereproduceerd in de DC-kluis-een “museum-in-a-boek” vergelijkbaar met de eerdere Marvel-versie-zijn eigenlijk aan de muren in de kantoren. De evolutie van het DC -logo op de afterword -pagina stond om de hoek van de “Starman Hallway”, een korte gang die alle verschillende DC -personages die door de jaren heen werden genoemd, onder de aandacht werd gebracht (meer dan je zou denken!). and the 6th floor elevator foyer was the home of a giant-size reproduction of the poster that was included in Graphitti Design’s deluxe version of the history of the DC universe — a mind-blowing group shot of over 50 DC characters as drawn (and signed ) door meer dan 50 legendarische kunstenaars. Of het was er tenminste toen ik was.

(Persoonlijk ben ik er altijd in geslaagd om een ​​paar extra minuten te vinden nadat ik de productie had verlaten om langs te dwalen en slap te staan ​​in de weergave van wat leek op honderden Mad Magazine-tie-in-producten, net buiten het kantoor van Mad Editors Nick Meglin en John Ficarra. Het was net als het Mekka van domheid en maakte me trots om er in hetzelfde gebouw mee te zijn. De gekke kantoren hadden ook een volledig gedecoreerde kerstboom in hun lobby voor 11 maanden van het jaar – elke maand behalve december. ))

Andere artefacten waren items die ik elke dag gebruikte, zoals DC’s unieke briefhoofd en memo -pads en de DC -kleurendiagram, hoewel dit voor de buitenwereld zeldzame schatten waren, vooral de kleurendiagram die niet langer nodig was na de vegen veranderingen in productietechnieken Bedankt naar computers die beginnen in de jaren 90. Ik heb nog steeds een paar van mijn persoonlijke memo -pads.

Andere items zijn gewoon cool: een werkende Junior Justice Society of America -decoder en een herdrukt lidmaatschapscertificaat uit de vroege jaren 40, Ashcans (“dummy” -strips die worden gebruikt om auteursrechtbescherming voor titels te behouden), zeldzame promotionele strips en ansichtkaarten, coverschetsen, reproducties, reproducties, reproducties van knoppen (zoals stickers hier) en een van de legendarische vakantiekaarten van DC. Van speciale opmerking zijn enkele van de overlevende memo’s en aantekeningen van de oorspronkelijke crisis op Infinite Earths Project, waarvan er één het verzoek van Dick Giordano aan Jenette Kahn is om Supergirl te doden. Het lijkt erop dat een van die ‘vind je me leuk? Controleer ja of nee ”merkt op dat je naar je verliefdheid op Junior High School zou sturen. Een andere opmerking, in het handschrift van de redacteur Bob Greenberger vermeldt DC’s verschillende pre-superheroïsche leeftijdspersonages, de verschillende dimensies van DC en-verward-wat instructies lijkt te zijn voor een Star Trek-cover. (BG bewerkte de Star Trek -boeken voor DC.)

Maar mijn favoriete artefact hier is de brief “vaak gestelde vragen” die blijkbaar werd gestuurd naar iedereen die een kwestie van de Superman -editors in de late 60 en vroege jaren 70 stelde. In die dagen lijkt het erop dat iedereen die een brief aan DC schreef een “bedankje” ansichtkaart heeft gekregen, en verschillende voorbeeldopslagkaarten van verschillende editors zijn herdrukt in het boek. De Superman FAQ is opmerkelijk gedetailleerd (ik denk dat het is geschreven door E. Nelson Bridwell, DC’s Walking Encyclopedia tijdens het moment), variërend van vragen over de verschillende vormen van Kryptonite en wat ze doen, wat de letters dc betekenen in DC Comics (Detective Comics), de huidige roll-call van het Legion of Super-Heroes, tot “NEE, sorry, we slaan geen problemen terug.” Maar onderaan pagina één (het is een lange brief!), Spreken dit naar mij:

“Vrij vaak ontvangen we brieven van lezers die zichzelf beschrijven als superhelden die willen deelnemen aan het Legion of Super-Heroes. Er zijn veel te veel voor ons om ze allemaal te gebruiken, maar we zullen het beste afdrukken in de Legion Outpost Department in Adventure Comics … ”

Wauw! Ik heb nooit een brief gekregen van iemand die me vertelde over hun superkracht toen ik het Legion aan het bewerken was! Wat rookten Legion -fans in de jaren 60?

De tekst, door voormalig medewerker, schrijver, redacteur en DC Junior Woodchuck Martin (Marty) Pasko is informatief en luchtig. Hij heeft bijna 80 jaar DC -geschiedenis om te dekken en niet veel ruimte – omdat er veel uitstekende afbeeldingen zijn – dus het verhaal beweegt vrij snel. Pasko schittert in zijn vertelling van DC’s vroegste dagen met nieuwe anekdotes over veel van de excentrieke karakters uit die tijd, vooral in de omgang met William Marston (“Charnullnull